بهائیت و تخریب قبورائمه بقیع

یكی از جنایتهای كه در تاریخ معاصر به وقوع پیوسته و قلب تمامی انسانهای دارای وجدان بیدارو بالاخص شیعیانرا بشدت جریحه دار نموده ، تخریب قبور ائمه بقیع (ع) می باشد . هرگاه شخصی پس از سفر حج به میان هموطنان مراجعت می نماید از بغضی عمیق پرده برمی دارد ، كه دل همه را به درد می آورد و آن چیزی نیست جز حكایت غربت ائمه بقیع .

در طی این متن قصد دارم پرده از جنایتی بردارم كه در ان باز هم بهائیت و سران آن و عین الملك هویدا پدر امیر عباس هویدا بطورغیر مستقیم در كنار برادر نامشروعشان وهابیت نقش اساسی دارند . براساس گزارش حسین پیرنظراز سفارت ایران در مصر، اگر دولت ایران برای یكی دو سال دیگر، رفتن به حج را منع می كرد، حتماً حكومت حجاز حاضر به قبول شرایط پیشنهادی ایران می شد و درنتیجه،هم برای زائران ایرانی رفع مزاحمتمی گردید و هم نسبت به تعمیر قبورو خرابه های به عمل آمده امتیازاتی به دست می آمد.

لیكن متأسفانه این كار صورت نمی پذیرد و در خرداد 1308 هـ . ش. اولی مراوده رسمی دیپلماتیك میان ایران و حكومت عبدالعزیز صورت گرفته و درشهریور همین سال، معاهده مودّت میان ایران و حجاز امضا و در فروردین سال 1309 هـ . ش. حبیب الله هویدا با عنوان نماینده ایران و با سمت كارداروارد جدّه می شود.

تأسیس سفارت ایران در عربستان، كه به نوعی تقویت حكومت عبدالعزیز را در پی داشت، به حدّی برای عبدالعزیز مهم بود كه هویدا پس از ملاقات با وی،از قول كفیل وزارت خارجه در گزارش خود می نویسد: «... و ذكر كرد كه هیچ وقت اعلی حضرت را تا این درجه شاد و مسرور ندیده بودیم كه امروزه از ملاقات شما و وصول ناصر همایون شاهنشاهی اظهار شادیو سرور علنی می فرمودند... .»

مأموریت حبیب الله هویدا:

حبیب الله هویدا در ایجاد این ارتباط نقش مهمّی داشته و لذا دولت حجاز نیز به مسؤولان وزارت خارجه خود دستور میدهد كه همیشه او را راضی و خورسند نگاه دارند كه اسباب تكدّر خاطر و دلتنگی برای او فراهم نشود و تمام مطالب و تقاضاهای او را به فوریت انجام دهند!

باتوجه به اینكه حبیب الله هویدا یكی از دو نماینده ایران برای بررسی وضعیت حجاز در اثر حمله وهابی ها و تخریب اماكن مقدسه بوده و از سوی دیگر، وی براساس اسناد، دارای مسلك بهائیّت و از بهائیان شناخته شده بوده است،همه گویای آن است كه متأسفانه نماینده ایران به صورت پنهانی نقشی مؤثر در نادیده گرفتن این مسأله مهم داشته است. این نكته زمانی تقویت می شود كه ملك عبدالعزیز به هویدا می گوید:

«... ما شما را از خود می دانیم (كه البته درست هم می گفته چون وی از سران وهابیت و عین الملك از پیروان بهائیت بوده است )، شما نیز خود را مثل سایر نمایندگان اجانب ندانید، هیچ وقت لزوم به تحصیل اجازه نیست، هروقت كه میل دارید، بدون هیچ ملاحظه، به دیدن مابیایید، چه در مكه چه در این جا، ما همیشه آماده ملاقات شما هستیم... .»

( روزنامه الوطن چاپ بغداد، در تاریخ 20 ربیع الاول 1348 هـ . ق. ) در زمینه به رسمیت شناختن دولت حجاز توسط ایران درباره نماینده ایران، حبیب الله خان عین الملك معروف به هویدا می نویسد: «... مشارالیه كاملاً به این قضایا آگاه است و علاوه بر اینكه زبان مملكت رابه خوبیمی داند، محل اعتماد ملك عبدالعزیز و رجال حكومت حجاز است وشخصاً نزد آن ها محترم است و بدیهیاست كه تعیین او به این سمت، مسأله را به طور دلخواه حل و تسویه می نماید!»

در ماده سوم عهدنامه مودّت، امضا شده میان دو كشور، هیچ اشاره ای به مسأله تخریب و هدم آثار اسلامی و قبور ائمه بقیع نشده و با كمال تأسف راحت ازكنار آن گذشته اند. هویدا تا سال 1353 هـ . ق. به عنوان نماینده ایران در حجازمشغول به كار بوده است.حبیب الله هویدا در مأموریتش به مدینه، برای كسب اطلاع از میزان خرابی ها،تلاش جدی كرده تا این حادثه مهم را بسیار كمرنگ تلقی نموده، وهابیان را به نوعی، تبرئه نماید. در گزارش وی چنین آمده است:

... بالای مناره، قبه مطهّر صعود كردیم، یكصد و سی پله بالا رفتیم و از آن جاقبه مطهر را زیارت نمودیم (زیرا صعود بالای قبه غیرممكن است). از آن جا مشاهده نمودیم كه فقط پنج گلوله تفنگ به قبه مطهر اصابت نموده و اندكیسوراخ كرده است و ابداً خرابی وارد نیامده است!

اولاً نمی شود حتم كرد كه ین گلوله ها از طرف وهابی ها بوده است! ثانیاً برفرض اینكه از طرف آن هابوده باشد، واضح است عمدی نبوده است! و در اثنای تیراندازی به همدیگرخطاءً به قبه مطهر اصابت كرده است! و دلیل صحت این نظریه این است كه قبه مرقد مطهر خیلی عظیم و بزرگ است و وهابی ها هم در پشت دروازه وقلعه شهر بوده اند و تعدادشان بیش از سه ـ چهار هزار بوده است; اگر قصداصابت می داشتند، اقلاً دو سه هزارگلوله به قبه مطهر می رسید!

به هرحال فقط آثار پنج گلوله تفنگ در روی قبه مطهر بود و همچنین آثار چهار ـ پنج گلوله بر قبه اهل بیت بود، خادم باشیِ حرم مقدس نیز سه ـ چهار عدد گلوله آورده و به بنده داد و گفت كه این ها را روی بام حرم یافته و تصور می كند كه از گلوله هایی است كه به قبه مقدس رسیده است. فدوی آن هارا تقدیم خواهم نمود كه در موزه وزارت معارف محفوظ بماند... .»

منبع : آفتاب پنهان