به نوشته یکی از محققان این زمینه: «برخلاف نظر مورخینی چون احمد کسروی و فریدون آدمیت که بابی گری اولیه را جنبشی خودجوش و ناوابسته به قدرت های استعماری می دانند (و علی رغم بدبین بودن نسبت به این فرقه نفوذ استعمار در این فرقه را از زمان انشعاب بابی گری به دو فرقه ازلی و بهایی می دانند)، پژوهش من بر پیوندهای اولیه علی محمد باب و پیروان او با کانون های معینی تاکید دارد که شبکه ای از خاندان های قدرتمند و ثروتمند یهودی در زمره شرکای اصلی آن بودند. این تصویر بابی گری را از اساس و از بدو پیدایش فرقه ای مشابه با دونمه‌های ترکیه و فرانکیست های اروپای شرقی جلوه گر می سازد.» (2)

علاوه بر ریشه‌ی یهودی داشتن بهائیت ذکر این نکته از اهمیت خاصی برخوردار است که سفارت آمریکا تصریح دارد که فشار و اختناق علیه بهائیان توسط رژیم پهلوی ساختگی و دروغین است زیرا در همین اسناد در مورد بهائیت مطرح می شود که برجستگان دربار پهلوی بهایی هستند. در اسناد سفارت آمده است: «مذهب بهایی شاید با ۱۰ هزار پیرو در ایران، به طور رسمی در محبوبیت قرار ندارد هر چند که یکی از نزدیکان شاه، دکتر ایادی، مانند سایر برجستگان ایرانی، بهایی است.» (3)

پی نوشتها :

1- اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۳۷۱.

2- عبدالله شهبازی، جستارهایی از تاریخ بهایی گری در ایران ، ص ۲۱

3-اسناد لانه ی جاسوسی، کتاب اول، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، صفحه ۳۶۵