هزارتو

نوشته شده توسط امیر علی کامرانی

بهائیت در ایران :

000از هنگامی که اولین انسان ها پا به عرصه وجود نهادند و از هنگام گردن کشی های اولین ستم کاران و ظالمان تاریخ می شود نام و نشان انسان هایی را جست و جو کرد که پیاپی دم از آزادگی و شرافت به میان آورده و از استوارترین محافظان حقوق بشر در سرزمین هایی آکنده از ظلمت و سیاهی به حساب می آمدند. بدیهی است که جاودانگی اسامی و عناوین چنین انسان هایی در دوران های پر مخاطره تاریخ بشریت، از اعمال زیرکانه و حکیمانه این افراد متناسب با محیط های مبارزه و اعتراض حکایت دارد. بی شک رایزنی و مبارزه پیرامون جمله ای که تمامی سران جامعه به خون کوچک ترین حروف آن تشنه هستند عملی عاقلانه نخواهد بود. پس راهکاری که کماکان به ذهن هر انسان فکوری خطور خواهد کرد پنهان داشتن عقیده و راه و روشی است که موجب تصدیق حکم مرگبار نابودی وی و اطرافیان او خواهد شد، تا زمانی که اولین ستاره های روزنه امید در میان نشانی های ظلم و ستم به چشمان منتظران آزادی و آزادگی نور افشانی کنند.این عمل صرافت مندانه در دین اسلام تقیه نام دارد.

با نگاهی اندک اما دقیق به سر گذشت 1400ساله دین مبین اسلام به این نکته ظریف پی خواهیم برد که تقیه در دین اسلام یکی از مهمترین عوامل در ضربات مستهلک  این مذهب به دشمنان سرسخت و ابر قدرت های دوران های مختلف به حساب می آید.بدون شک نجات یافتن رهبران هوشیار این مذهب الهی مدیون حرکات معجزه آسای تقیه بوده است تا بتوانند در مدتی طولانی تر به اهداف و برنامه های خود در راه تداوم این دین، پر و بال دهند و پیاپی مسلمنان و پیروان خویش را در هنگام بروز مشکلاتی جدی به این امر دعوت می نمودند .اما بهتر است تا این بار تقیه را از دیدگاه مرام های نوظهور بعد از اسلام و در ابعاد گوناگون بررسی کرد تا به حقیقت صرافت این حرکت زیبا پی برد.

رهبران برجسته بهائیت در زمان های گوناگون و با استفاده از این روش کماکان در صدد تضمین بقای بهائیت در مکان هایی پر خطر و پر پیچ و خم بوده اند.مثلاجناب عبدالبهاء در هنگام اشغال سرزمین فلسطین به دست انگلیس و با وجود حرمت نماز جماعت در بهائیت، نه تنها در نماز های جمعه و جماعت مسلمانان شرکت می کردند بلکه در پاره ای از اوقات نقش پیش نماز را هم ایفا می نمودند.¹ و در نمونه ای دیگر مشاهده می کنیم که ایشان در هنگام اسکان در سرزمین فلسطین مرتب به دعاگوئی در برابر دولت عثمانی می پرداختند و از تشکر و سپاس خداوند به خاطر این دولت ذره ای فروگذار نمی فرمودند.²

اما جالب این جاست که بدانید با وجود اقدام های فراوان رهبران بهائیت به تقیه و پنهان کاری این عمل در احکام بهائیت حرام بوده و انجامش در هر زمان و مکانی دارای حرمت می باشد.³ یعنی رهبران این مسلک تازه تأسیس می توانند برای حفظ جان و مال و اطرافیان خویش دست به هر کاری از جمله تقیه بزنند تا خدایی نکرده بلایی هر چند کوچک گریبان گیر ایشان نشود.اما بقیه پیروان در راه ابلاغ پیام این مرام باید دست به هر کاری زده و جان و مال خویش را به خطر بیندازند و از هیچ خطر بزرگی نهراسند چرا که انجام تقیه و پنهان کردن عقیده و راه و روش برای ایشان حتی در زمانی که مرگ از هر چیز به آنان نزدیک تر است ممنوع بوده و حق استفاده از آن را ندارند.

حضرت علی علیه السلام: «خود را میزان تعامل با دیگران قرار ده.پس آنچه را که برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند و آن چه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز نپسند.»⁴

پی نوشتها :

1- قرن بدیع3 صفحه318 ، رحیق مختوم2 صفحه767

2- مکاتیب2صفخه312

3- گنجینه احکام صفحه364

4- نهج البلاغه - نامه 31