تاریخ و مرور آن موجب می‌شود تا علاوه بر شناختن و برخورد با انسان‌های برجسته در زمینه های گوناگون، گذر زمان را در انسان‌های بزرگ و یا کسانی که  فریفته پول، قدرت و ثروت شده اند را ببینیم.   اساسا مرور شخصیتهای موثر در نظامهای سیاسی بسیار روشنگر است . آنچه در این مطلب میخوانیم شخصیتی است که در سلطنت پهلوی دوم به حق شاه بی تاج و تخت خوانده میشود . دکتر عبدالکریم ایادی با یک دستور تشکیلاتی در زمان محمد رضا وارد دربار شد و در مدت زمان اندکی به تاثیر گذارترین فرد در این دربار رسید .

گذشته و تاریخ کشور ما نیز خالی از این آدم‌ها نیست و هر برهه‌ای داستانی پر از شخصیت‌های مختلف را در برمی‌گیرد. یکی از این مقاطع دوران انقلاب اسلامی است. مقطعی که مدتی است با پخش مجدد سریال «معمای شاه» حال و هوای روزهای نه چندان دور سرزمینمان را با افراد موثر در آن زمان روایت می‌کند. 

از جمله کسانی که در زمان پهلوی با عنوان پزشک دربار فعالیت های سیاستمدارنه بسیاری را برنامه ریزی می کرد و انجام میداد، دکتر ایادی است.  پدر عبدالکریم ایادی از رهبران برجسته بهائیت بود و خود او نیز با فعالیتهایی که داشت در جهت اشاعه این فرقه دست از تلاش نکشید.  وی پس از تحصیل در رشته پزشکی در فرانسه به ایران آمد و وارد ارتش شد، پس از آن به نقل از برخی منابع ایادی از ارتش برای درمان علیرضا پهلوی، برادر شاه به دربار راه پیدا کرد و پس از نزدیکی به او، طی چندین دیدار به شاه نزدیک شد.  این صمیمیت با مرگ پرون دوست صمیمی شاه اوج گرفت و منجر به بسط هر چه بیشتر بهائیان در منصب‌ها و فضاهای گوناگون به وسیله او شد. 

فردوست و عده‌ای دیگر از همراهان شاه در موارد گوناگونی وی را فردی هوس‌ران و فاسد خوانده‌اند که با اعطای پول فراوان و مقام به طعمه‌هایش دست به هرکاری می‌زد.  از طرف دیگر بنا به اعتراف یک گروه انشعابی از بهائیت، ایادی جاسوس آمریکا بوده و اطلاعات لازم و مورد نظر را به مرکز حکومت آمریکا به طور مداوم منتقل می‌کرده است. 

عبدالکریم ایادی که جزو محارم خاص شاه بود و محمدرضا تمامی مسائل را با وی در میان می‌گذاشت و از او مشورت می‌گرفت؛ در قدرت‌یابی بهائیان نقش اساسی داشت. او وسایل تحصیل جوانان بهائی را فراهم می‌کرد و بخش‌های مهمی از فعالیت‌های اقتصادی در بخش خصوصی را در اختیار آنان قرار می‌داد.
 
ایادی در مقام رئیس بهداری کل ارتش سود زیادی را نصیب خود می‏‌ساخت و چون اجازه ساخت تمام بیمارستان‌های ارتش و خرید تجهیزات و داروها از سوی او صادر می‏‌شد، همه ساله مبالغ هنگفتی به عنوان پورسانتاژ از سوی شرکتهای فراملیتی دریافت می‏کرد.  وی علاوه بر این ها سمت‌های بسیار دیگری را به صورت علنی و گاه نامحسوس داشت و درکل حدود 80 شغل در سطح کشور برای خودش دست و پا کرده بود. 

ایجاد روابط صمیمانه با سفیر اسرائیل از دیگر مواردی است که در پرونده بلندبالای ایادی ثبت شده است. 

اما آمار بهائیانی که توسط ایادی در منصب‌های سیاسی گماشته شده‌اند، قابل توجه است، عباس آرام، شاپور راسخ، پرویز ثابتی، سرلشکر ضرغام، هژیر یزدانی و ... از جمله این افراد هستند. 

قاچاق مواد مخدر و کمک به نفوذ بیگانگان 

ایادی در زمینه قاچاق تریاک ید طولایی داشت. علاوه بر این ایادی از جمله مهره‌هایی بود که بیگانگان از نفوذ او بهره‌های فراوان می‏بردند. حسین فردوست در مورد نقش مهم ایادی گفته‏ است: «نقشی را که ایادی تا پایان حکومت پهلوی برای غرب داشت مجموع مهره‌های غرب نداشتند» 

سرانجام ایادی در سال 1357 و در میانه تظاهرات به بهانه اصلاحات توسط شاه برکنار و بازنشسته شد. وی که نتوانست در آن شرایط زمین و مستغلات خود را به پول تبدیل کند به سوئیس رفت و در آخر در سال 1359 بر اثر بیماری سرطان درگذشت.