بهائیت در ایران : اولين‌ دولت‌ فزون‌خواه‌ و استعمارگر، كه‌ سران‌ بابيت‌ و بهاييت‌ با آن‌ در پيوند بوده‌اند، امپراتوري‌ روس‌ تزاري‌ است؛ امپراتوري‌ متجاوز و درازدستي‌ كه‌ در نيمه‌ اول‌ قرن‌ نوزدهم، با زور و نيرنگ‌ 17 شهر از آبادترين‌ شهرهاي‌ كشورمان‌ را اشغال‌ و از پيكر آن‌ جدا كرد و پس‌ از آن‌ نيز تا زمان‌ فروپاشي‌ (1917م) همواره‌ سد‌ راه‌ آزادي‌ و پيشرفت‌ ايران‌ اسلامي‌ بود. ‌علاوه‌ بر منابع‌ غيربهايي، در آثار خود بابيان‌ و بهاييان‌ نيز شواهد و دلايل‌ تاريخي‌ زيادي‌ وجود دارد كه‌ حاكي‌ از پيوند سران‌ اين‌ دو فرقه‌ - خصوصا بهاييان‌ و به‌ويژه شخص‌ حسينعلي‌ بها - با امپرياليسم‌ تزاري‌ است. در این کتاب با تکیه بر اسناد و مدارک موجود به علل توجه روس‌ها به بهایی‌ها و ارتباط متقابل آن‌ها در طول تاریخ و پیامدهای حاصل  از این ارتباط پرداخته می‌شود.