کلاسهای «روحی» از جمله دورههای آموزش بهائی است که فرقه بهائیت با سرمایهگذاریهای هنگفت در پی نشر عقاید خود و جذب کودکان و نوجوانان به آن است. با توجه به حساسیت خانوادههای مسلمان نسبت به اغفال فرزندانشان در این کلاسها- مخصوصا در ایران- بهائیت سعی دارد با تغییر عناوین، آموزشهای مورد نظر خود را در قالبهایی متفاوت به فعالان تشکیلات ارائه دهد، تا اعضا با فراگیری روشهای فریبندهی آموزش، در جهت تحقق مطامع فرقه فعالیت کنند.

در تازهترین اقدامات، برنامهای اینترنتی به آموزش نحوه تشکیل گروه و هدایت آن پرداخته است که به نام « آموزش غیر مستقیم» منتشر شده، فردی با نام احتمالا مستعار« نسیم مهرآیین» از مربیان فعال مؤسسات روحی است که پیشتر نیز برنامههایی در این زمینه ترتیب داده بود اما با توجه شاکله مکرآمیز تشکیلات، این بار نحوه فریب کودکان را در قالبی اجتماعی، آموزش میدهد. گواه این مسئله، ادعای خودِ مهرآیین در اولین قسمت برنامه است که بیان میکند:« با توجه به عدم دسترسی برخی کشورها به مؤسسات روحی، این روش مناسبتر است، ضمن اینکه سادگی آن باعث میشود هر عضو تشکیلاتی، قادر به برگزاری چنین دورههایی باشد، ولو برای یک کودک.»

در این نوشتار قصد داریم با تبیین شگردها و ترفندهای چنین آموزشهایی، خانوادهها را از حقههای خوش آب و رنگ بهائیت آگاه سازیم.

1-از مواد اولیه برگزاری این کلاسها، فردی بهائی با نهایت ظاهرسازی و عوام فریبی است که به وی توصیه میشود در برخورد با کودکان و خانوادههایشان، بهترین چهرهای که میتواند، از خود به نمایش بگذارد. پس قدم اول، نقابی از نیرنگ است.

2-این رسانههای بهائی، مدام به اعضا القا میکنند که همه باید خود را در انجام چنین آموزشهایی به کودکان، توانمند بدانند و بر روی تغییر نام« مربی» به« تسهیلگر» تأکید بسیاری میشود تا از جلب توجه به بار آموزشی و جنبه تاثیرگذاری بر ذهن کودکان، جلوگیری شود.

3-مکانهایی که برای آموزش انتخاب می شود، میتواند هر جایی باشد، از منزل شخصی تک تک آموزش پذیران گرفته، تا کافه و رستوران ، با هدف بالا بردن جذابیت کار.

4-توصیه به ایجاد فضای مفرح، ازجمله مواردی است که به شدت مورد تأکید واقع میشود.

5-از دیگر موارد مورد اشاره، لزوم تسلط ذهنی مربی تشکیلاتی بر ذهن کودک، برای آغاز هر پروژهای در میان این قشر است؛ برای این منظور شیوههای پل زنی  به اندیشه و القای مقصود تشکیلات به متعلمان را آموزش داده و نهایتا برای کاهش بار منفی عمل، اذعان میدارند که کودکان، قادر به تشخیص اولویت ذهنی خود نبوده و آنچه بیشتر مورد علاقه میدانند، صرفا همان چیزی است که بیشتر شنیدهاند.

6-از نظر تشکیلات ،پروژه به هیچ عنوان نباید متوقف شود، ولو تنها با وجود یک کودک. توصیه میشود برای شروع، از کودکان فامیل استفاده کنند تا باعث جلب نظر و کسب اعتماد سایرین گردد. مسلما کودکان، همسالان و دوستان خود را به فضایی که ظاهرا جز خوشگذرانی و فعالیتهای جذاب به نظر نمیرسد، دعوت خواهند کردو چه بسا خانوادههایی که بیخبر از ماهیت اصلی این دورهمیها، روح پاکِ فرزندانشان را در اختیار آموزشهای تشکیلاتی و برنامهریزی شدهی بهائیت قرار دهند.

7-در حین برنامه تاکید میشود که دلیل انتخاب کودکان ،بالا بودن ظرفیت آموزشپذیری آنهاست.

8-با توجه به ماهیت تشکیلاتی بهائیت، تمام دستاوردهای حاصل باید ثبت و به مراکز بالاتر گزارش شود. به همین خاطر، دستور به ثبت اتفاقات و برونداد عملیات، از طرف سازندگان برنامه، صراحتا عنوان میشود.

9-از دیگر راهکارهای تشکیلاتی که در این برنامه نیز بارها به آن اشاره شده، ایجاد تعلق خاطر افراد به گروه با روشهای مختلف، از جمله ایجاد مشارکت برای کودکان است. همان طور که در این برنامهها هم توصیه شده مشارکتها میتوانند پوششهای انسان دوستانهای چون فعالیتهای محیط زیستی، اخلاقی- اجتماعی و .... یا این قبیل تجمعها را شامل شود.

10-در پی آن توصیه میشود که کودکان به بهانههای فوق به سمت اجتماعات اصلی نیز سوق داده شوند تا هر فرد خودبه خود به مهرهای تبلیغاتی مبدل گردد. بدین منظور راهکارهای رسیدن به دوایر بزرگ ممکن است خانوادهها بدون اطلاع از نیت حقیقی تشکیلات، فریب ظاهر انسان دوستانه گروه را بخورند.

11-یکی دیگر از شگردها، ایجاد هویتهای کاذب و مطابق خواست تشکیلات برای کودکان است. در این راستا، اعضای گروه به همصحبت شدن با جامعه در رابطه با نکات مثبتی که برای تبلیغ ،از مربی فرا گرفتهاند، تشویق میگردند. در این زمینه، اکیدا بیان شده که اعضا باید تمام سعی خود را برای همراه کردن با گروه، به کار برند.

12-در این برنامه سفارش شده مربی، شخصا با کودکان، فضایی دو نفره ایجاد کرده و به هر فرد، جدای از دیگران دستورهایی ارائه دهد، چرا که مطرح شدن آن در جمع ممکن است به سبب تفاوت نگرش افراد، حساسیتهایی ایجاد کرده و غرض تشکیلاتی، لو برود.

13-به صورت پی در پی به مخاطب توصیه میشود که در برابر هر گونه ناملایمات و شکست، مقاوم بوده وبه هیچوجه تسلیم نشوند. پرسش اینجاست که آیا یک دورهمی برای سرگرم کردن یا آموزشهای کودکانه، با ناملایمات و  تعابیری چون« شکست» مواجه خواهد بود؟ یا اینکه اینها کدهایی هستند برای پیادهسازی هدفی متفاوت؟

همانطور که لابهلای برنامه، بارها به آن اشاره میشود، هدف از تشکیل این کلاسها«تغییر اجتماع و نه یک حرکت نمادین» است و تأکید میشود، اهداف اصلی همیشه مدنظر مربی قرار گیرد.

آنها برای نیل به این مقصود، توصیه میکنند مربیان طرق مختلف را امتحان کرده و با ایجاد درگیری برای بچهها، مفاهیم مورد نظر را برای آنها درونی سازند.

بنابرآنچه گذشت، با توجه به توری که بهائیت برای نسل جوان و نونهالان جامعه پهن کرده ،والدین و نهادهای مربوط ، باید حساسیت لازم را در برخورد با جریانهای اجتماعی یا آموزشهای نامعتبر و مشکوک، بیش از پیش، مدنظر قرار دهند.