بهائیت در ایران:در اين مجموعه نگاهي تاريخي به پيدايش اين فرقه و اعتقادات آنها شده است و آن گاه در فضايي كاملا بي طرفانه قضاوت و تامل را به عهده خواننده عزيز وامي گذارد تا ببينند چگونه كف هاي باطل بر آب زلال حقيقت دوامي نخواهند داشت
و چگونه طراحان سياسي فرقه ها و دينهاي جديد براي انحراف مردم و بازي دادن آنها از مقدسات سواستفاده مي كنند. ما در اين كتاب خواهيم ديد كه چگونه علمه البيان (الرحمان/4) به كتاب البيان ميرزا حسينعلي تفسير مي شود و از انا مدينه العلم و علي بابها از كلمات پيامبر (ص) محمد علي باب در قرن سيزدهم هجري زاده مي شود و......
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
